เฉียน เยี่ยว ชิว(Qian Yan Qiu) นิยายสืบสวนสไตล์เอเชีย

บางครั้งชีวิตก็ต้องการความแปลกใหม่ ใช่ไหมครับ? วันนี้ผมยังไม่ได้หนีหายจากนิยายแนวสืบสวนสอบสวนไปไหนครับ แต่ว่าจะมาเปลี่ยนบรรยากาศให้ต่างหาก ซึ่งที่ผ่านมานักเขียนส่วนใหญ่ที่ผมแนะนำไปแล้วมักเป็นเป็นชาวอเมริกัน ไม่ก็อังกฤษ ฉะนั้นไม่ว่าโครงเรื่องจะแตกต่างกันอย่างไร รสชาติหรืออรรถรสที่เราได้รับก็จะเป็นบรรยากาศแบบเดิมๆนั่นเอง ดังนั้นวันนี้ผมเลยอยากพาท่านผู้อ่านมาลองเปลี่ยนบรรยากาศกัน ลองลิ้มชิมรสอะไรใหม่ๆบ้างไม่แน่ว่า อาจจะถูกปากท่านก็เป็นได้
สำหรับนักเขียนที่ผมจะมาแนะนำในวันนี้มีชื่อว่า “เฉียน เยี่ยว ชิว(Qian Yan Qiu, 钱雁秋)” ครับเป็นนักเขียนชาวจีน จีนแท้ๆนะครับไม่ใช่ใต้หวันหรือฮ่องกงและเค้ามีความสามารถพิเศษหลายๆด้าน ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วจะเป็น งานทางด้านเบื้องหลัง เช่น นักเขียนบทละคร ผู้กำกับ ผู้อำนวยการสร้าง และก็เป็นนักแสดงด้วยบ้างในบางครั้ง ส่วนนิยายของเค้าที่ทำให้ผมและพี่น้องชาวไทยได้รู้จักเค้า ก็คือนิยายเรื่อง “ตี๋เหรินเจี๋ย” นั่นเอง

หลายๆท่านอาจรู้จักชื่อนี้จากภาพยนต์ที่กำกับโดย “ฉีเคอะ” และนำแสดงโดย “พี่หลิวเต๋อหัว” แต่ผมรู้จักชื่อนี้ครั้งแรกจากมุมนิยายกำลังภายใน ในร้านหนังสือแห่งหนึ่งครับ(ฟังแล้วดูเหมือนจะลึกลับ) ซึ่งตัวผมเองก็ตัดสินใจอยู่นานหมือนกันครับ ว่าจะลองอ่านนิยายเล่มนี้ดีไหม ทำไมน่ะหรือครับ ก็เพราะนิยายชุดนี้ทั้งหมดมีอยู่ตั้ง 4 เล่ม(หนาๆ)น่ะสิครับ และด้วยความที่ผมเป็นพวกที่ถ้าซื้อแล้วต้องซื้อยกชุด รวมถึงผมไม่เคยซื้อนิยาย(และหนังสือ)ของสำนักพิมพ์นี้เลย(แล้วก็ไม่รู้จักผู้แปลด้วยครับ) จึงใช้เวลาค่อนข้างนานในการตัดสินใจเอาไงดีเรา?? แต่สุดท้ายก็ซื้อมาหมด……จนได้

เฉียน เยี่ยว ชิว อาจเป็นหน้าใหม่สำหรับวงการวรรณกรรมบ้านเรา(นิยายแปล) แต่ที่บ้านเกิดของเค้าแล้ว เค้าค่อนข้างมีชื่อเสียงในด้านงานโทรทัศน์และภาพยนต์มากเลยทีเดียว เฉียน เยี่ยว ชิว จบจาก “วิทยาลัยภาพยนต์ปักกิ่ง(Beijing Film Academy)” จากนั้นก็ทำงานโทรทัศน์และภาพยนต์มาตลอดดังที่กล่าวไว้ตอนต้น และมีผลงานมากมาย และในปี 2003 เค้าก็ได้เป็นผู้อำนวยการสร้างละคร(บ้านเราเรียกว่า “ผู้จัดละคร”) เรื่อง “ตี๋เหรินเจี๋ย” ทั้งยังควบตำแหน่งผู้เขียบบทด้วย ซึ่งละครก็โด่งดังมากในประเทศจีน จนทำให้มีภาคต่ออีก 3 ภาค(รวมกันแล้วเป็น 4 ภาค) ตรงนี้เองเป็นจุดเริ่มต้นในการเริ่มเขียนนิยายของเค้า ซึ่งผมคิดว่าเค้าได้พัฒนาตัวเองมาจากการเขียนบทละครนั่นเอง

“ตี๋เหรินเจี๋ย” เป็นนิยายแนวสืบสวนสอบสวน ที่เขียนโดย เฉียน เยี่ยว ชิว และถ้าข้อมูลผมถูกต้องนี่ควรเป็นนิยายเล่มแรกของเค้า และเป็นนิยายที่ค่อนข้างขายดีเลยทีเดียว นิยายเรื่องนี้เป็นการผสมของนิยายกำลังภายในเข้ากับนิยายแนวสืบสวนสวบสวนสมัยใหม่ ในลักษณะการใช้ไหวพริบปฏิพานในการสืบสวน ผนวกกับฉากหลังที่เกิดอยู่ในยุคของ หวู่เจ๋อเทียน(ในเรื่องเรียกว่า หวู่เจ๋อเทียน) ทำให้มีเรื่องของการเมืองการทหารในสมัยนั้นมาเกี๋ยวข้องด้วย “ตี๋เหรินเจี๋ย” เป็นตัวเอกของเรื่องโดยดำรงตำแหน่งเป็น เสนาบดี ที่อยู่ในยุคเปลี่ยนรัชกาล หน้าที่หลักคือดูแลประชาชนและป้องกันความวุ่นวายระหว่างขุนนางและเชื้อพระวงค์สมัยฮ่องเต้ไท่จง และสมัยหวู่เจ๋อเทียน

ในแต่ละเล่มของนิยายประกอบไปด้วยหลายตอนแยกย่อยลงไป โดยแต่ละตอนก็จะเป็นเบาะแสให้กับตอนต่อไป เพื่อสืบหากฏบที่จะคอยล้มล้างบูเช็คเทียน เรื่องราวมีการต่อสู้ระหว่างแบบนิยายกำลังภายในทั่วไปสอดแทรกอยู่ด้วยนะครับ โดยผู้ที่สวมบทจอมยุทธไม่ใช่ตัวใต้เท้าตี๋ แต่เป็นขุนพลคู่ใจ “หลี่ หยวน ฟาง” ซึ่งเป็นตัวละครที่ได้รับการช่วยเหลือจาก “ตี๋เหรินเจี๋ย” ในนิยายเล่มแรก และมีบทบาทค่อนข้างมากในเล่มต่อๆมา และทั้งหมดนี้เป็นเนื้อเรื่องคร่าวๆของนิยายเรื่องนี้ครับ

อย่างที่เคยบอกนะครับ ผมนั้นนอกจากเป็นแฟนนิยายสืบสวนสอบสวนแล้ว ผมก็ยังเป็นแฟนนิยายกำลังภายในคนหนึ่งครับ(ท่านกิมย้ง โกวเล้ง หวงอี้ นี่รู้จักกันดี 555+) ดังนั้นบ่อยครั้งที่ผมมักจะไปด้อมๆมองๆแถว มุมนิยายกำลังภายในอยู่เสมอ ดังนั้นผมจึงออกตัวเลยว่า มีความคุ้นเคยกับสำนวนของผู้แปลนิยายแนวนี้พอสมควร ซึ่งพอได้อ่านฉบับภาษาไทยแล้ว ผู้แปล แปลได้ดีมากๆ ผมอ่านแล้วรู้สึกถึงบรรยากาศของนิยายและตัวละครได้ไม่ยาก และเพราะให้สำนวนแปลต่างออกไปจากนักแปลรุ่นเก่า จึงมีความรู้สึกว่าเป็นนิยายจีนทีดูทันสมัยครับ ทั้งนี้เนื่องจากนิยายอาจถูกเขียนมากจากบทละครอีกที

ดังนั้นเนื้อหาทั้งหมดจึงค่อนข้างกระชับและน่าติดตามว่าเงื่อนงำและปัญหาที่ถูกผูกไว้ จะถูกคลี่คลายไปในลักษณะใด แต่ก็มีจุดด้อยอยู่ที่บางตอน ที่อยู่ดีๆ ก็มีตัวละครใหม่ๆโผล่มา และอยู่ดีก็หายไปแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ซึ่งผมคิดว่าตรงนี้น่าจะเป็นความไม่ต่อเนื่องจากบทละครนั่นเอง แต่ก็อภัยให้ได้เพราะตัวนิยายสนุกจริงๆ ที่ผมชอบอีกอย่างคือ นิยายมีเรื่องของวงการข้าราชการมาเกี่ยวข้องด้วย มีการใช้เส้นสายและลูกเล่นต่างๆ เพื่อโกงกินกันเป็นทอดๆ มีการรับสินบนและทำให้ประชาชนเดือดร้อน แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นถูกใต้เท้า “ตี๋” สำเร็จโทษสักคน

ผมคิดว่า เฉียน เยี่ยว ชิว เป็นนักเขียนชั้นดีอีกคนหนึ่ง ที่นำเอกลักษณ์และประวัติศาสตร์ในแบบเอเชีย(จีน) ออกมาเล่าได้อย่างสนุกแม้เรื่องราวการสืบสวนสอบสวนจะไม่หวือหวา เช่นนิยายอเมริกันทั้งหลายแต่ เมื่อนำมาผนวกกับเอกลักษณ์ที่ว่า ผมว่าไม่แพ้และอาจถูกใจแฟนนิยายชวนจีนหลายๆท่านด้วยซ้ำไป
นิยายถูกแปลเป็นภาษาไทยแล้ว ทั้ง 4 เล่มผมไม่แน่ใจว่าได้พิมพ์ซ้ำไหม แต่เห็นขาดตลาดไปช่วงหนึ่ง ท่านที่สนใจก็ลองหามาอ่านดูนะครับ ลองสร้างบรรยายกาศใหม่ๆให้กับการอ่านบ้าง รับรองว่าได้นอนดึกกันไปอีกหลายวันเชียว(ผมชอบอ่านหนังสือก่อนนอนครับ)

ด้านล่างเป็นตัวอย่างปกฉบับแปลภาษาไทยนะครับ

– ขอบคุณภาพจาก http://www.matichonbook.com